bazı aptalların ve niyeti bellilerin ( şakirtizm, kürdizm ) hezimet, başarısızlık diye nitelendirdiği anlaşmadır. bu niyeti bellilerin de diline şu sözler dolanmıştır. on iki adayı kaybettik , musulu kerkükü kaybettik yeaa. hatta bazı ermişler halifeliği kaldırmaya vesile olduğu için lanetler yağdıracak boyuta taşımışlardır.
birincisi lozan barış antlaşması misakı milliden prensiplenmiştir. onun da temel hedefi mondros ateşkes antlaşmasına kadar işgal edilmemiş türk topraklarında yeni bir türk devleti kurulmasıdır.. on iki ada ne zaman işgal edildi açıp okuyun benim niyeti bellilerim.
ikincisi kazandırdıklarına bir göz atsanız ondan sonra karar verseniz hezimet mi başarı mı olduğuna. kapütilasyonlar kalktı, ermeni devleti hayali yok oldu hatta taptıkları istanbulu bile aldık ellerinden. bu mudur hezimet?
üçüncüsü ve okuduğum zaman sinirden öldüğüm türkleri dinsizleştirdi islamı ellerinden aldı sözleri. arkadaşım o çok sevdiğiniz halife efendi zamanında milli mücadelecileri allah düşmanı diye lanse edip itilafların oyuncağı olmuşlardı. sırf halifelik ve saltanatlık gibi artık hiçbir önemi olmayan iki kurumu kaldırmaya vesile oluşu bile başlı başına başarıdır. dünyada sadece türk müslümanlar kabul ediyordu türklerin tüm müslümanların lideri olduğunu.
bir de tarihte altın bir kural vardır bilir misiniz? tarihi olaylar o günün şartlarında değerlendirilmelidir diye. dünyanın efendilerine karşı yokluk içinde bu anlaşmanın imzalanması mıdır bir hezimet. anlaşmanın imzalandığı yer bile başlı başına diplomatik bir başarıdır. söyler misiniz bana ittifak gurubundan hangi devlet itilafların istedikleri yerde değil de tarafsız bir devlette anlaşma imzalayabilmişlerdir?
tabii sizin fetullah güleniniz olsaydı ohooo kanuni sultan süleyman dönemindeki toprakları alırdık.
