gülse birsel'in zekasını her zaman takdir etsem de, mizahı bana çok yakın olmayan bir yazardı. avrupa yakası'na millet kah kah gülerken benim yalnızca gülümsemem bunun bir delili olmalı. bu son işi, mizah anlayışının pek de değişmediğini gösterse de, belki son yıllardaki berbat dizi senaryoları, berbat oyunculuklar yüzünden bu diziye hemen ısındım, ilk bölümde gözümden yaş gelircesine güldüm. espriler gayet yerinde. gülme efektinden şikayet edenler bu dizi yapımcısının ryan murphy olmadığına şükretsin; zira the big bang theory'de aynı eleştiriyi alsa da 100 bölümdür aynı şeyi sürdürmekte, üstelik şikayet eden izleyicileriyle taşak geçmektedir bu konuda. velhasıl, bence bu dizi tutar. benim için kusurları beyazıt öztürk'ü sevsem de oyuncu olarak bir şekilde sahte durması, gülse birsel'in her defasında kendini bridget jones gibi göstermesi, avrupa yakası'ndaki karakterleri birebir bu diziye yapıştırması. ancak olsundur. daha ilk bölümden ısındım, bi' daha bekleriz efenim.
