tipik bir christopher nolan filmi. burada tipik kelimesinden kasıt, basitlik değil bilakis nolan filmlerinde alıştığımız olağan dışı kurgudur. paranoyak olduk, her sahnede ipucu arıyoruz ve filmi izlerken değişik senaryolar üretiyoruz onun filmlerinde. (bkz: memento)
--feci şekilde spoiler--
are you watching closely cümlesi filmde cidden çok yer tutuyor. evet christopher nolan filmlerinde gösterilen olayın dışında bağlantılar arıyoruz diyordum, işte o cümle de bu bağlantıları anlatıyor.
iki * illüzyonistin birbirleri ile olan kan davalarını anlatıyor film kabaca. ama birbirlerine kurdukları "oyun içinde oyunlar" filmi mükemmele taşıyan şey.
insan filmi izlerken ister istemez hugh jackman ın kazanmasını istiyor, zira görünürde o'nun kaybı daha fazla ama sonda görüyoruz ki ikisi de büyük kayıplar yaşadılar ve elde ettikleri şey de bir "hiç".
olivia denen karakter de tam bir kahpeymiş ki buna fazlaca değinmek istemiyorum, ama onun oyunu da güzeldi.
fallon karakterinde hep bir yamukluk olduğunu düşündüm film boyunca, ve şüphelerim haklı çıktı. diğer taraftan da; aslında boğulan karakterin daha önceden angier in dublorü olduğu tezim de sonda çürüdü.
velhasıl, christopher nolan döktürmeye devam ediyor ve biz de izlemeye devam ediyoruz. helal olsun.
--feci şekilde spoiler--
