eğitim yönünde reformların yapılmasını bekleyen halka vurulmuş bir diğer darbedir. bu kutlamaları italyan faşizmin ya da rus komünizmin sembolleri olarak görüp köşe yazıları yazan o gazeteci bugün bağlı olduğu Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu'ndan ayrılmış bir zattır. kaldı ki yapıldığı ülkelerde bu tür kutlamalarda alan memnun satan memnun. bu kutlamaları düzenleyen ne rejim karşıtı ne bayrak karşıtı. haliyle bu kutlamaları düzenlemiş ülkelerin siyasi ideolojilerinden ötürü bizde bir önyargı oluşuyor ve bu faşist işidir komünist işidir bahaneleri öne sürülüyor. işte bu statüko düşmanlığıdır ve rejim karşıtlığıdır.
silah olarak kullanılan bu noktanın gerekçeleri ise oldukça gülünç verilmiş. bu kutlamalarda görev alan öğrencilerin sözüm ona derslerinin geri kalması ve sınıfta kalma vakaları ileri sürülmüş ve eğitimde bir çatlak meydana geldiğinden dem vurulmuş. burada insanın aklına, çok mükemmel bir eğitim sistemimiz var zaten sadece bu çatlak çok sırıtıyor arada, diyesi geliyor. madem eğitimin aksamasından bu kadar muzdaripsiniz o halde eğitime zarar gelmeyecek şekilde düzenleme tekliflerinde bulunmalısınız aydınlar olarak bu kutlamalar için. zarar veren birşeyi budamak yerine kesmek daha kolay geliyor bu köşelerinden atıp tutan yazarlar için.
cumhuriyet resepsiyonunun durdurulması gibi de bir başka milli sembolün önüne inceden inceye barikat konmuştur. bir ülkenin sembolleri çok önemlidir. zaten yeterince unutkan ve uykulu millet, tarihinden bihaber yaşamakta iken bu semboller hatırlatıcı, canlı tutucu hatta teşvik edici unsurlardır. bunları da göz önünden kaldırıp -daha ileriye gidip yerine yeni ideolojik semboller koymak- halkı iyiden iyiye istenilen ideolojiyi benimsetme zemini hazırlanmaktadır.
