diş çektirmek gibi aslında... varlığına alışıp varlığını benliğiniz için garanti olarak görüyorsunuz başlarda. daha sonra çürüyor çeşitli sebeplerden. daha sonra morfin vuruyorlar ağzınıza. sadece o morfin vurulan anda bir acı duyuyorsunuz. o anda fazla acı hissetseniz de çürük dişe katlanmak daha zor geliyor.
kararı çoktan verdiniz ve o koltuğa oturdunuz. sonra kerpeten ağzınıza giriyor ve diş sökülüyor. hiç acı hissetmiyorsunuz sonrasında bir boşluk hissi... başka bir diş orayı doldurana kadar...
sonra her şey normale dönüyor. ama bazen diliniz istemeden de olsa o boşluğa kaçıyor.
