Bir uzvun kesilmesi gibidir, hayatının hatrı sayılır bir kısmına eşlik eden birinin artık seninle olmaması. Öyle eksiltir, öyle çekilmesi zor bir derde dönüştürür yaşamayı.
Belki de bir oyuk açılır beyninde, her şeyi eksik algılamaya başlarsın. Yemeğin tadı garip gelir artık mesela, bir daha dinleyemeyeceğin müzikler, dolaşamayacağın sokaklar, kolay kolay katılamayacağın arkadaş toplantıları belirmeye başlar. Renkler eskisi gibi renk katmaz eve de, göz yormaya başlar. Azlar çok, çoklar az olur; hayat gözüne batmaya başlar.
Öte yandan, epilasyon gibidir. Ne kadar uzun süredir sendeyse aslında istenmeyen o tüy, o kadar çok acıtır koparken teninden. Kanatır da belki, ama o yokken her şey daha parlak, daha pürüzsüzdür.
