yeni yılın ilk gününde* uludağ'da bir orman köyünde bulduğumuz gerçek hayat karakteri. dizi film, sinema filmi karakteri falan değil bak, gerçek hayatta var böyle bir adam. biz bulduk, hem de yılın ilk gününde...
dağa çıkmışız yılbaşı olaylarına girmek için. neyse eğlenildi falan, sabah 6 gibi millet yattı. ben de yattım, derken odaya arkadaşım girdi ve eldivenlerimle beremi istedi. "napıcaksın" diye soramadan "biz çıkıyoruz" dedi ve gitti. aklım da onda kaldı hani bu saatte nereye çıkıyorsunuz falan diye düşünürken uyumuşum...
telefonun çalmasıyla uyandım. saate baktım önce, uyuyalı yarım saat olmamış. açtım hemen, arayan az önce çıkıyoruz biz diyen gerzek. şarampole yuvarlandık diyor. şok oldum, kalktım hemen üzerimi giyip evde kalanları uyandırdım ve durumu anlattım, diğer arabayla çıktık yola. nerede olduklarını öğrendik o sırada ve aramızdan bursa'lı olan ve dağı iyi bilen birisi bizi rahatlattı;
-hee iyidir iyi köye yakınmış...
ne köyü falan diye düşündük önce tabi ama arabayı kaldığı yerden çıkarmamız lazımdı. bunu olay yerine gidince anladık. önce kendimiz uğraştık çıkarmak için, başaramadık. sonra köye gidip yardım çağırmaya karar verdik ve gittik. köy dediğim 3 haneden oluşan bir yerleşim yeri. bir tane traktör mevcut ve bu entry'i girmeme sebep olan traktörün sahibi evin tek 2 katlı evinin 2. katında yaşamakta.
evin kapısını bulamadık. biraz durup düşündükten sonra bekleyemeyeceğimize karar verip cama taş atmayı falan düşündük. bir iki denemede uyandıramadık. sonra ben etrafıma bakınırken bir merdiven gördüm ve koşup merdiveni getirip cama dayadım. çıktım merdivenden, cama tıkladım 3-4 kere. derken perde açıldı ve karşımda gördüğüm manzara, bildiğin yaban karşımda!
elinde baltayı kaldırmış bana bakıyor. saç sakal uzun, karışmış, altında pijama falan... gülmek istedim gülemedim de... adamın elinde balta var lan, cama baltayla bakıyor... gerçi o anda onu da anlamak lazım sonuçta sabahın 7'si, 2. katta uyuyorsun ve biri ya da bir şey cama tıklıyor ne yaparsın?... haklı adam yani. balta...
neyse açtı camı, saçlarını yüzünden arkaya doğru attı,
+ben de seni ayı sandım!
aşağıda gülüşmeler...
-yok abi ayı değilim ben...
+hee anladım... noldu sabah sabah?
-abi şey biz şarampole yuvarlandık da...
+nerede?!
-biraz ileride abi...
+tamam sen geç içeri ben hazırlanayım çıkarız...
-geçiyim abi... nereden?
+gir camdan gir camdan...
-peki abi.
neyse girdim içeri ısındım biraz... bir kaç ormancı malzemesine ilişti gözüm, onlara bakarken açıkladı durumu kendisi;
+ormancıyım ben. ağaç keserim, yoluma bakarım... ekmeğimdeyim yani!
