Sonra fark ettim, her şeye saldıran aç gözlünün tekiyim. Ellerim kan içinde kalmış akrep ve yelkovanla savaşmaktan ve durduramamışım sanki zamana denen illeti. Yavaş yavaş bitiyorum ben, siz de öyle. Neşesine düşkün olanlar daha şanslı şimdi. Kaşı gözü düzgün olanlar daha mutlu, özürlerini sevimlilikle süsleyenler daha aşık olunabilir gibi gibi. Kuralcı, düz, ahlaklı, düşünceli, yardımsever falan olanlar ise boş tenekelere kafalarını vurmakla meşgul. ipleri öyle sıkı tutuyorlar ki ellerinde, tarifi yapılmış üstün insan çemberinde, fareler gibi koşuşturup duruyorlar dışarı çıkabilme ümidiyle.
Kim çizdi beni?
Silinmez mi bu çizgiler, çığlık atsam deli demeden gülüp geçseler...
