kurosawa nın en fazla western öğesi barındıran filmi. ondan rashomon gibi mükemmel bir filmi görenler için biraz düş kırıklığı. tabi kurosawa nın john ford hayranlığı da bilinir ama en çabuk remake i yapılan film olarak literatüre geçen yojimbo bana göre kurosawa nın imzasını taşımayan bir film.
fazla eleştirmiş olabilirim ama 1860 japonya sını vahşi batı sosuyla bulayınca işler biraz karışıyor. ronin samurainin gidişi çok daha özenli çizlebilirdi diye düşünüyorum. zira teknik olarak yağmur efektlerini saymazsak kurosawa elbette idol. ama rashomon daki gibi kant tipi bir diyalekt ya da ran gibi şekspiryen bir yaklaşım yok bu filmde. zaten remake de spagetti westernin başucu işi olmuş.
filmin artılarına bakarsak sonlara doğru çokça tartışılan bir hava çekimi (ki helikopter ya da balonla olduğu söylenen nispeten uzun bir kaydırmalı çekimdir. hitchcock un the man who knew so much da uyguladığı vinç sistemi de akılda bulundurulabilir.) kurguda güzel eriyen boşlukta savrulan bir samurai nin tanrıcılık oynaması gibi güzellikler var. savaş (ya da kavga sahnelerindeki) çehov stili yapma-yapamama oyunu da aynı kabilden ve tabi kurosawa nın idol oyuncusu toshiro mifune ye söylenecek bir şey yok.
ama sonunda saf iyilik için bu ezanın çekilmesi, samurai nin red kitvari vakarlı gidişi falan. ne bileyim çok ısınamadım. başkası çekse çok iyi film diyebilirim ama kurosawa olduğundan beklentim daha yüksekti.
