her insanın özünde bir miktar bulunur bu iyi kavramından. önemli olan iyiyi dışa vurmak değil, başkasının gözünde iyi olmak değil, kötüyü düşünmemektir. kötüyü yapmamak değil.
nasıl ki hata yapmadan doğruyu bulamazsak, bir miktar kötü olmalıyız ki yaşamımız boyunca, bundan pişmanlık duyup masumiyete yönelmeliyiz.
iyinin olduğu kadar iyi insanda görecelidir. kendi içimizde benliğimizi iyi görürsek işte o zaman iyi insan olmuşuzdur.
tabi kendini yargılarken adil davranmalı insan.
