eşcinselliği ancak eşcinsel olan birisi anlar. ben homofobiğim ya da ayy çok şirinler ya ben çok seviyorum gayleri demekle ne onların yanında ne de karşısında olunabilir. onlar diyorum yanlış anlaşılmasın bu soyutlamak ötekileştirmek değil elbette. bir gün arkadaşımın ağladığını gördüm sırf eşcinsel olduğu için bıktım aşağılanmaktan hor görülmekten diyordu. aslında çok zor değil nefret ediyorsan bakmazsın yüzünü çevirirsin, çok seviyorsan peluş oyuncak gibi davranmak yerine sade vatandaş gibi davranırsın (heteroseksüel -toplumsal normal- gibi). hemcinsine ilgi duyması onun ne daha kötü biri olduğunu ne de aklı fikri sexten başka birşeye çalışmaz olduğunu gösterir. adam karısını dövüyor, kumar oynuyor, içki içiyor, küfür ediyor o adama birşey deniliyor -erkekliğin şanından ya-; sonra bir gay görünce aman allahım ne dinsizliği ne ahlaksızlığı kalıyor. bu çifte standart son bulmalı.
