yastıktır. ne zaman annemin elinde kırlent diye adlandırılan minik koltuk süsü kıvamında olan yastıklardan görsem bir şeylerin ters gittiğini anlardım. bugün yine elinde yastık tuttuğunda geriliyorum. bir yastık fırlatarak canımı yakmıyordu, çocuk kalbimi yaralıyordu. belki ben hassas bir çocuktum. kimbilir?
