iki bakış açısı vardır bu konuda:
1. kardeşim demişsin bağrına basmışsın. aynı tabaktan yemişsin. nasıl olur da her gün sana içini döken, derdini anlatan o dudakları şimdi öpersin? arkadaşlığa, kardeşliğe sığar mı? diye düşünülebilinir.
2. yıllardır dertleşmişsin. sen onu çözmüşsün o seni. daha iyisini nereden bulacaksın? her halini bilirsin, huyunu suyunu, tavrını. sevdiği-sevmediği şeyleri, neyden hoşlanıp neyden hoşlanmayacağını. bilirsin sen onu. kanını canını ciğerini bilirsin. o senin olmalıdır. kim senden daha iyi bakabilir ki ona? ve aşık olursun. kardeşim dediğin kız artık can yoldaşındır. önceleri sırlarını emanet ettiğin insana artık kalbini vermişsindir.
