yıldızlardan uçurtmalar yaptığımı ve onları gök yüzüne saldığımı hayal ettirdin bana ..
hayal kurmayı öğrenmiştim..
zamanın yorduğu beni bana gösterebilmek isterdim şuan..
görünmeyen kanatlarımı kendi boşluğumda çırparken havalanabilmek isterdim ansızın..
hayalden ibaretmiş meğer kanatlarım yokmuş öğrendim.öğrendim ki hayal kurmak güzel bir duygu değilmiş.kırıyormus benıde kanatlarımıda..
kuş olsaydım şehrin bereketli topraklarında kendi ekmeğimi bulabilirdim..yanıldım.
anlamsızda olsa gülebiliyordum hayata,gözumu her kapattığımda yüzümde güneşin sıcaklığını hissedebılıyordum deniz kokusunuda burnumda..
hayal etmek kötü birşeymiş düşündüğüm gibi..
