de niro'nun çok kısa sahnelerde tombul, dedevari, kırışıklarla dolu yaşlanmış yüzüyle görünerek, artık 'ben yavaş yavaş gidiyorum' diyen yorgun sesiyle derinden üzdüğü, "keşke hiç oynamasaymış da filmi bir kenara bırakıp uzun uzun ah ulan böyle bir fenomen nasıl ölüme yaklaşır, travis bickle'ı, jake la motta'yı böyle mi görecektik?" diye isyan ettirdiği film.
her şeye rağmen gerek konusu, gerek kadrosuyla, de niro'nun ilk yönetmenlik denemesi a bronx tale'i çok çok aşan bir iş olmuş.
