kemalist yoktu sadece bir 'kemal' vardı. o da sadece bir kara komutanıydı. kemalist tarihin örttüğü gerçeklere göre, kurtuluş savaşında islam topraklarının her bir yerinden gelen müslümanlar vardı. çanakkalede savaşanlar islam topraklarını muhafaza etmek için savaştılar, ancak ileride bu savaşlarının sonucunda laik bir devlet kurulacağını bilselerdi ya da öngörselerdi, eminim ki dışarıdaki düşmanlardan ziyade içerideki düşmanlarla savaşırlardı. kemalizm, düşman fiziken topraklardan çekildikten ya da atıldıktan sonra ortaya çıktı. tabi kökeni eskiye dayansa da o dönemde fiziken zuhur etti. necip fazılın da dediği gibi kurtarılan kızın ırzına geçtiler. düşmanlar fiziken bu topraklardan çekildi, ancak onların kültürel/siyasal/ekonomik/dini temsilciliğini yapanlar bu toprakları işgal ettiler. bunun adına da kurtuluş dediler. bir de güzel bir tarih yazdılar ki, insanlar geçmişte olanları bilmesin. zaten okuma kültüründen de uzaklaştırıldıkları için kemalizm insanlar arasında hep 'iyi' imajında kalacaktı. kısmen de böyle oldu. ancak bizler kuran okuyan, kuranı anlamaya ve yaşamaya çalışan müslümanlar olarak, kemalist tarihi sadece kemalistlerden dinleyecek değildik. zira tarihi kazananlar yazdığı için, kemalistlerin yeni bir 'tarih' yazmış olması muhtemeldi. okuyunca da gördük ki, bugün kemalist sistemin anlattığından çok farklı bir tarih vardır. sonuç olarak kurtuluş savaşında kemalizm kazandı, ancak insanlık kaybetti.
