ahlak kelimesini illa etimolojik olarak arapça'dan geldiğinden mütevellit müslümanlığa bağlamak, diğer ırklarda ve dinlerde ahlak olmadığını imâ etmek gibi saygısızca bir şeydir herşeyden önce. bu da ufak bir ahlaksızlıktır aslında. çünkü diğer insanlar toplumlarını, adetlerini veya ailelerinin bağlı olduğu dinleri seçerek gelmezler dünyaya.
müslümanlar illa çıkıp ahlak arapça'dır diyerek ahlak kavramını sahipleneceklerse biz onun yerine moral kelimesini koyarak da bu kavram kargaşasına son verebiliriz.
öte yandan bir insanın ahlaklı olması için bir dine inanması şart değildir. çünkü her insanın vicdanı vardır. aklı fikri yerinde her insan neyin doğru, neyin yanlış olduğunu ayırt edebilir zaten.
müslüman değil diye kimse çıkıp da birini öldürmenin güzel olduğunu düşünmez mesela. düşünüyorsa sorun ahlakda, vicdanda, inançta değil, akıldadır.
ayrıca herkesin cuma günleri hayırlı cumalar diye selamlaştığı bir ülkede yaşıyoruz.
aynı gün gece klüplerini kim dolduruyor? aynı gece kim zina ediyor, kim alkol alıyor?
ordaki insanlar da müslüman, bu işlere girenler de müslüman. bu ülkenin %90ı müslüman diye bas bas bağıran da sizsiniz.
nasıl bir ahlak kavramı o zaman bu?
hee bana kalsa bir tersliği yok. yetişkin insanlar istedikleri haltı yerler. kanun önünde bir yaptırım gerektirmedikçe, başkalarının haklarına ve özgürlüklerine saldırmadıkça kimse de buna karışamaz.
ama islami ahlakın gerektirdiklerine bakıldığında müslümanım diyen çoğu insanın uyum gösterdiğini söyleyemeyeceğim. gerçi beni de ilgilendirmez.
ama siz bir ateistin ahlakını sorgulayacak cüreti kendiniz de bulduğunuz da, o da gelip sizin ahlakınızı çatır çatır sorgular. hiç onu ilgilendirmediği halde herkes herkesin işine karışır. o zaman da düzen bozulur.
sorun şu ki kimse dürüst değil. burada ahlak kumkumalığı gibi görünen bir kendini tatminattan yakınıyorum aslında.
bu tarz platformlarda ne adamlarla tartıştım, iki dakika kim olduklarını kurcalayınca neler çıktı ortaya. onu da not düşmek isterim.
benim müslümanlardan öğrendiğim bir şey vardır... ibadet gizlidir, sevap gizlidir.
ve gıybet de günahtır.
aslında islam her şeyin şifresini veriyor. ama gerçek şu ki herkes özümseyemiyor ve bu tarz kara propagandalar, hedef göstermeler gibi vicdansızca işlere giriyorlar.
buna da ahlak diyorlar.
bir insanın kendi yolunu seçmesine, kendi aklının doğrudur dediği şeye inanmasına ahlaksızlık diyorlar.
bu kadar bulanık bir ortamda net bir ahlaktan, dürüstlükten bahsedilebilir mi?
