yüzünü göstermediği zamanlarda, yemek yemekteki tatmini daha güzel betimlerdi. yer yer bir şarapla yemeğin uyumunun verdiği tatmini ateşli bir sevişmenin basamaklarıyla anlatır, yer yer hayatın sırrını verir gibi yazardı. şimdilerde programında konuştuğu gibi yazıyor. hala yazılarını takip ederim, programı ise denk gelirse.
kim ne yaptıysa gösterdi yüzünü, üzdü bizi. eskiden sol arkasından, birazdan yukardan sol kulağı ve burnunun ucunun göründüğü fotoğrafıyla takılırdı.
yüzünü göstermediği için, gittiği mekanları değerlendirmesi hiç zor olmaz, tanındığı yere gittiğinde ise, bir ihtimal kendine özel yapılmış olabileceğini belirtirdi.
hala bundan dem vurur, ama geçmiş ola.
adam, yürüyen larousse gastronomique + geleneksel anadolu yemekleri cilt 1-2 + world of wine wonders + italian stallion vs....
