bir manava girip her yer elma armut kaynarken başka bir kadının çantasında duran elma armudu gizli gizli ısırıp çantaya geri koyan "hırsız" kadındır. ben evli değilim, kimseye sözüm yok diye savunur kendini, sanki hırsızlık yapmamak için birine bir söz vermek gerekirmiş gibi. ha o elma yenmek ister bazen, kışkırtır ama yasak elma yasaktır işte, günah işlemek istemeyen masum kadının işi olmaz onunla. bu açıdan toplum içinde dibe batırılması garip değildir. yediği bokun bedelidir bu, bu bedeli ödemek istemeyen yasak elmayı da yemesin bir zahmet. başka hiç kimseye olmasa bile "esas kadın" a büyük bir haksızlık ve saygısızlık yapandır.
