bir oyunda görülebilecek * en müthiş finale sahip oyun, serinin sonu. zaten bir selçuklu zamanından rönesans roma'sına, floransa'dan venezia'dan hoop istanbul derken "ne alaka amk ya interrail mi bu" dediğimiz anda bombastik bir finalle "ya işte hafız böyleyken böyle ayık ol" diyerek şahsi efsanelerim arasına girmiştir.
parantez içinde, zaten the elder scrolls kabilesinin yerlisi bir kardeşiniz olarak tam da aradığım tarz bir zaman zaman içinde kalbur saman içinde hissi sunuyor. morrowind, oblivion ve skyrim.. böyle gider bu, senaryo roma sütunu gibi temiz ve sağlam hafız. kapattım parantezi.
elbet oyunun istanbul suriçinde geçmesi başlı başına sebep. sokaklarda yürüken halkın kendi arasında * türkçe konuşması hiç bitmeyesice oyunlar kategorisine girmeye yeter. coğrafi olarak tutturulan benzerliğin yanı sıra * kültürel olarak da batı'da yaygın türk bilincinin üstünde bir çalışma. ekşi'deki lümpen götveren arkadaşlar "hocam ortam sapsarı, kum fırtınası hede hödö, bi de çok var hurma ağaç palmiye" diyedursun, sistem grafiklerinde gerekli ayarı yapınca bildiğin insanevladı gözü * görüntüsü elde ediliyor. kayıtlara geçsin. ayrıca o bahsedilen palmiye ağaçları kadar dut, atkestanesi, kiraz da var. şimdi hiç olmayan mesela*.
uzun lafın kısası eşşeğin ziki. yani oynayın diyorum.
