içinde bulunulan ortamın yabancısı olan birinin sürekli tekrarlaması gereken yanıtdır. cevap olarak "çünkü fakirdik başka şeçeneğimiz yoktu." denilebilir "sırrı süreyya" gibi. ya da bir nesil sonrası için düşünelim. hani şu servisle okula gitmenin lüks sayıldığı dönem. evde hani sürekli bir şeyleri bir şeylere yettirebilme telaşının olduğu günler. bir annenin fakirlikten gizli gizli ağladığı günler. 1 göz odada bir ailenin barındığı, 2 dolmuşla gitmek zorunda olunan okula yürüyerek gitmeye çalışılan, servis parasını denkleştirmek için öğle yemeği yemeyen çocukların olduğu günler.
ve benim bu soruya verecek yalnızca bir yanıtım var: o günleri çocuklarıma yaşatmamaya kararlı olduğum için sosyalist oldum.
