dün beyoğlu'nun girişindeki turkcell bayisinde "burada ayna var mı?" diye soran kız benim. ama açıklayabilirim sözlük, durum aynen şöyle oldu:
telefonum için çok ama çok güzel bir kılıf beğendim. onun kulağımda nasıl duracağını görmek isteyince de " aynanız nerede" diyiverdim. turkcell çalışanı biraz gülümsedi ama sonra gayet nazik şekilde "maalesef aynamız yok hanfendi" diye bir cevap verdi.
sonuçta kılıfı alıp çıktım, istiklal'de yürürken ben de gülümseye başladım.
bu da böyle bir anımdı.
merak edenler için not: eve gelince aynaya baktım, kulağımda çok güzel duruyor.
