an itirabiyle 'hayır' kelimesinden anladığına şahit olduğum kedi türü.
artık bildiğin sözümü dinliyor. 'hayır yapma, cıks cıks cıks' dediğimde %80 yapmıyor. tabi bunda kararlı bir öğreticinin payı büyük.
eve ilk geldiğinde mutfağa falan girmeyi çok isterdi. şu an mutfağın kapısı açık olsa da girmiyor.
yatak odama ara sıra giriyor kapı açıldığında. o odada ne varsa artık, koştura koştura dalıyor içeri. ''gel kızım'' diye diye çıkarıyorum. giderken de poposuna vuruyorum. ''hıııı bi' daha girersen buraya döverim'' gibisinden. ama kıyamıyorum ki şapşalın tipine.
başını yataktan aşağı sarkıtarak uyuyan kedi gördünüz mü siz hiç? işte benim kedim öyle bir kedi.