artık 24 sene önce bugün dünyaya gelmem dışında bir önemi yok bu günün aslında. yok o "özel günleri umursamayan" tiplerden değilim. hiçbir zaman da öyle birisi olmadım. önemli günlerdir doğum günleri bilirim. kaldı ki benim doğum günüm; benim için 365 günün en önemli günüdür.
şimdi siz diyeceksiniz ki neden önemi yok bugün o zaman? işte ben de o noktayı sorguluyorum bugün. bildiğim şey ise; özel günlerin, yanında birisi varsa anlam kazanabildiğidir. şu dakikalarda etrafıma bakıyorum. duvarlar var. sadece duvarlar... üzerime üzerime gelen duvarlar. bunlar "yalnızlığımı yüzüme vuran duvarlar".
bildiğim bir şey daha var aslında. sahte yüzler görüyorum etrafımda. ışığı görüp de toplanan böcekler görüyorum etrafımda. gülüyorlar... mutlular. bana değer verirmişcesine yüzüme tebessüm ediyorlar. oysa ki ben görebiliyorum maskelerinin arkasındaki gözlerini onların. içinde kin var, kıskançlık var, nefret var. gülüp geçiyorum ben ise onlara. sonrasını düşünmüyorum.
24 senedir arkama hiç bakmadım. bugün yine değişmeyecek bu. yanımda olmayanlarla birlikte her zaman ki gibi aynı yolda yürümeye devam edeceğim. inanıyorum ki bir gün yollar ayrılır.
bugün benim için her günden farklı bir gün. bugün benim doğum günüm. bir şişeye koydum ümitlerimi; saldım yine okyanusun ortasına. elbet ulaşır beni anlayabilecek olanların gönüllerinin kıyısına. şarkımı söylemeye devam ediyorum bugün de. duyan olur elbet dünyanın bir ucunda. "doğum günüm kutlu olsun".
