yaşarken söylenemeyen ama mutlaka söylenilmesi gerektiği için yokluğunda dile getirilmiş pişmanlıklar yığınıdır.
kendimi en zayıf, en çaresiz, en umutsuz hissetiğim anlarda aradığım gücü ellerinde sözlerinde buluyordum.
varlığına bu kadar ihtiyaç duymamın sebebi de bu zaten.
oysa sende insandın ve senin de zayıf olduğun anlar vardı. bunları hiç göstermedin bana.
bu yüzden rahattım ben sığınacak limanım vardı her zaman. şimdi o yüzden çok zor geliyor her şey bana.
teşekürler baba,
beni sevdiğin, beni koruduğun, beni sardığın, beni büyüttüğün için.
teşekürler baba her şey için.
