düğünden önce gelin kızı erkek ve kız taraflarının hamama götürmesidir.
gelin hamamı iki sebepten büyük önem taşımaktaydı ve yakın zamana kadar devam ettirilmekteydi.
ilk önemi daha önce de bahsedilmiş olan gelinin çıplakken vücudunu incelemek ve kusuru olup olmadığını görmektir. bilinen en geniş kullanım alanı da bu idi zaten. fakat bilinmeyen bir diğer sebepte eski osmanlı sarayı'na alınacak cariye seçimlerinde başlayan kontrol mekanizmasıydı.
bekaretini kaybetmiş genç kızlar, evlenmek ya da saraya cariye kabul edilebilmek için, günümüzün kızlık zarı diktirme operasyonlarının temeline başvuruyor ve kendilerini bakire gösterebiliyorlardı. o dönemde bunu, zift, balmumu ya da eritip damlatabildikleri soğuduğunda sertleşip yapışabilen materyallerle yapıyorlardı.
bekaretini kaybetmiş kişi zift ya da balmumu gibi malzemeyi vajinasının girişine biraz içeri, dışardan görünmeyecek şekilde damlatıyor ve vajinanın girişini dağlamış oluyordu, vücut ısısında donan balmumu burada kalarak, ilerideki ilk birleşmede vajinanın yan duvarlarının zorlaması sonucu bulunduğu yeri kanatıyor ve kızımız bakire sanılıyordu.
gelin hamamı mantığı ise göbek taşına yatırılıp yıkanan genç kızımızın vajinasındaki balmumu ya da zif'in erimesi için en uygun ortamı oluşturuyordu. böylece hamamtaşında görülecek yabancı bir eriyik halinde olay aileler arası tartışmaya geçiyordu. *
