her kemalistin bugünlerde dillendiremedikleri ortak duygusudur. zira netekim(!) mağlup olmuşlardır, öldürerek, sindirerek, darbelerle ayakta kalma dönemi artık bitmiştir onlar için. düşmanı oldukları demokrasi kazandığı, kendileri kaybettiği için taşınılması gereken utançtır.
