sözlükteki çoğu eleştiriyi haklı çıkartan isimleri barındıran, fakat nüfusunun çok büyük bir kesimi türk-müsliman olan bir ülkede yadsınmaması gereken bir ideoljidir. biraz daha irdelemk gerekirse;
öğrencilik yıllarımda okuduğum okulun başkanıyken, bu konuyu yanlış anlamış, bu ideolojiyi yalnızca kabadayılıkla eş tutan, zorda kaldığında kendisine destek arayan ( kavgada mesela), amblemi ve hareketi cazip bulan kişiler yüzünden 3 ay sonra görevi bıraktım. çoğu mafya babası, kabadayı ve benzerleri bu hareketin içindenmiş gibi gösterilir. fakat tam tersi bunlar kendilerini daha güçlü göstermek için takınırlar bu tavrı, zira gerçek bir ülkücü ülküdaşını asla satmaz. dediğim gibi büyük çoğunluğu türk-müsliman olan bir ülkede hala yönetimde bu kişiler yer almıyorsa tek nedeni imaj sorunudur.
bu ideolojiye karşı çıkanların en büyük kozu hep imaj olmuştur. ama herkesi aynı kategoriye koyamazsınız. basit bir örnek vermek gerekirse; geçenlerde füze kalkanını protesto eden, '' amerika defol '' diye bağıran bir grup sosyalist partilinin arasında bulunan bir bayanın kıçından düşmekte olan kotunun arka cebinde kocaman bir amerikan bayrağı resmi olması...
yaklaşık 24 yıldır bu ülküyü savunurum fakat;
-en son beyaz çorabı ilkokul 3 te falan giydim,
-en son kumaş pantolonuna (takım elbiseler hariç) lisede para verip giydim,
-siyah takım elbiseden hazzetmem,
-bıyık bırakmam,
-tesbih sallamayı çekmeyi severim, ama bunu asla başkalarının yanında yapmam,
-hiç bir zaman kendimi mhp li, bbp li ve ya başka bir partili olarak tanıtmadım,
-asla bir -tabir yerindeyse- karı kız kavgasına karışmadım ( ha bu mevzu-bahis kız arkadaşımın eşi nişanlısı,kardeşi falansa o ayrı)
tüm bunlara rağmen ülkücüyüm ve de bundan gocunmuyorum. kötü örnekleri var diye görüşlerimden vazgeçmem, tam tersine bu kişileri bu ülkü yü daha doğru anlatmaya gayret ederim. ayrıyeten bu görüşü taşımamın, ocağa gitmeyi, falanca partiye üye olmayı gerektirdiğini düşünmüyorum.
