iranlı ünlü yönetmen majid majidi'nin 2005 yapımı filmi. son yılların en sarsıcı dramalarından biri. filmin ilk bölümü o kadar dramatik ki, özlellikle havaalanı sahnesini izleyip de gözleri yaşarmayan insan var mıdır bilmem. parviz parastui mükemmel bir oyuculuk sergilemiştir. allah ve kul arasındaki güçlü bağı, takvayı, şükürü ve isyankarlığı, nankörlüğü ve kaybetmeyi, en sonunda hayata tekrar tutunmayı şiirsel bir dille anlatmıştır. iran filmlerini sevenler için kaçırılmayacak bir film.
--spoiler--
gözleri görmeyen edebiyat profesörü yusuf beynindeki tümörü tedavi ettirmek için fransa'ye gider. tahliller sırasında kornea nakliyle gözlerinin açılması imkanının bulunduğu anlaşılır. kornea nakli yapılır ve bir süre sonra gözleri görmeye başlar. tekrar tahrana döndüğünde hayatı boyunca hiç göremediği karısını, annesini çocuklarını, dostlarını görebilmektedir artık. ancak bunca yıl inşa ettiği değerleri, takvası ve sevinci değişmeye başlamıştır. dünyanın süsü püsü başını döndürmüştür. isyankar ve beklentileri artmış bir ruh haliyle mutsuz olmaya başlamıştır. hayatını, bunca yıl kendisine şefkatle ve sabırla yardım eden karısını beğenmemiş, akrabası olan peri adlı çok güzel bir genç kıza tutulmuştur. artık ailesi yıkılmak üzeredir. annesiyle de bozuşur ve yalnız kalır. hayatı savrulmakta isyankarlığı artmaktadır. bu krizlerin birinde tekrar gözlerini kaybeder.
--spoiler--
yusuf'un annesini ilk kez gördüğü meşhur havaalanı sahnesi.
