bir gün karganın biri öterek bed sesini sergilemekteyken bülbülün tekinin ötüşünü duymuş. bu güzel ötüş onu derinden etkilemiş olmalı ki bülbülü kendine örnek almış. her ne kadar onun ötüşünü bir seviyeye taklit edebiliyor da olsa ses var, ses var neticede. karganın çıkardığı ses bülbülün ötüşünü taklit etmesiyle birlikte daha da berbatlaşmış. iğrenç bir hal almış. gel zaman git zaman durumun farkına varmış da olsa eski ötüşünü unutmuş bir kere. o yüzden bir daha asla kendisi olamamış. bülbülü taklit etmek sesini daha da iğrençleştirdiğinden o haliyle de devam etmek istememiş. ne bülbül olabilmiş, ne de karga olabilmiş...
