sömürü düzeniyle beslenen, yapılan her darbeyle biraz daha güçlenen 'merkez' güçlerinin aksine bir 'çevre' çocuğu olan, geleceğinin darbesiz ve hukuka bağlı bir ülkeyle olabileceğini düşünen yazardır. türkiye'nin en zengin kesiminin kemalistler olduğunun ve tüm darbelerin bu sırtı kalınlırın işine yaradığının, ordunun da bundan çok güzel nemalandığının, oyak'ın farkında olan bir yazardır. ayrıca akepeyle makepeyle ilgilenmez, kimsenin pabucunu, takunyasını, postalını yalamaz. tek derdi özgürlüktür, vicdanla beslenen bir özgürlük...
