sadece türkiyede değil, bireyselciliğin yerine kolektif yaşayışın baskın olduğu toplumların * hemen hemen tamamında önemli olarak kabul edilen cinsel tabu. Aydınlanmakta olan toplumlarda, namusun kızlık zarından ibaret olmadığı gerçeğinin farkedilmesiyle, hala eski usul kızlarını bakire tutmaya çalışan toplumlar geri kalmış ve çağ dışı olarak kabul edilmeye başlanmıştır. Oysa asıl dikkat edilmesi gereken nokta, "namus" kavramının insanların nesnel "ahlak" ve "namus" kavramlarının ne olduğu ve ne kadar eşitlikçi olduğundan daha çok, o toplumun geçimini nasıl sağladığına bağlı olarak değişiklik gösterdiğini farketmektir. Dünya genelinde bu tarz tabu ve cinsiyet eşitsizliğini en çok uygulayan ülkelerin fakir, sanayileşmemiş ve "işçi" ihtiyacı duyan tarım ülkeleri olduğu gözlenebilir. bakirelik bir anlamda kadının doğurganlığını ve eş olacağı kişiye başka genden bir çocuk getirmeyeceğinin ve sadece o kişinin çocuğunu doğuracağının garantisidir* Öbür tarafta sanayileşmiş, kişilerin kendi hayatlarını aile-zümre vs kurumlara bağlı kalmadan sürdürebilecekleri toplumlarda bakirelik bir anlam ifade etmez. Çünkü orda kadın artık erkek hegamonyasına bağlı, geçimini ona borçlu bir "tarla işçisi" doğurma makinası değil "insan" olarak görülebilir. Sonuçta işin kısası "mutlak güç mutlaka yozlaşır" mantığıyla kadınlarımızın yaşamları maddi-manevi erkeklerin elinde oldukça erkeklerde bu hakimiyetlerini kadınlar üstünde .mcık zarı gibi saçma bişeyle onları yularlamaya devam ederek göstereceklerdir !
