tüm ümmetçiler gibi marşın yazarı mehmet âkif ersoy'a da çekince ile bakarım. zaten her ne kadar bu halini sahiplensem de, farklı bir marş olmasını hatta özellikle halkın içinden gelmiş olmasını tercih ederdim. ısmarlama milli marş da ancak bizden beklenirdi.
zamanı tutaydı, devlet de nâzım'ı taşlamayaydı; davet, ne de güzel bir milli marş olurdu.
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim!
Bilekler kan içinde, dişler kenetli
ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennet bizim!
Kapansın el kapıları bir daha açılmasın
yok edin insanın insana kulluğunu
Bu davet bizim!
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu hasret bizim!
