descartes in fizik ve metafiziği kesin olarak ayırdığı düalist felsefesidir. descartes ten önceki düalist felsefecilerin çoğu aslında "birci"ydi. yani varlığı idea ve görüngü olarak ayıran eflatun; "idea"yı yani düşünceyi temel almakta, herşeyin aslının düşünce olduğunu kabul etmekteydi.
descartes ise fiziğin ve metafiziğin kurallarının ilkelerinin farklı olduğunu, kendi içlerinde bir bütün olarak ele alınması gerektiğini, bu yüzden dini ve beşeri olanın ayrı kriterlere ve kıstaslara tabi tutulması gerektiğini savunmuştur. bu düşünce modern laik rejimler için istinat noktası olmuştur.
