seni sevmediğini bile bile seversin onu. katlanılması zordur.
her sabah onu görme umuduyla yaşarsın.
platonikliğin dibine vurursun.
o'na içinden şiirler yazar, bir gün gözlerine bakarak okumayı hayal edersin.
içinde vazgeçilmezliğini sorarsın hep kendine, sebebini bulmaya çalışırsın. o anda gözleri, saçları, ses tonu gelir aklına bir şeylerin içini kemirdiğini anlarsın.
bedenleriniz bu kadar yakınken, duygularınızın uzak olması, gözlerin görürken dokunamamazlığın hasretini çeker, onu en güzel rüyaların içine alırsınız.
