gitarın gerçek anlamda konuştuğu ender parçalar vardır, işte andalusia da o parçalardan biri olmuştur. belkide birincisi bilemiyorum. eser iki gitardan oluşmaktadır. şarkının başında akustik gitarla harkulade bir melodi sizi sarar, ortasında ise elektro gitar sahneye çıkar. sağlam distortion lı bir elektro gitar sizi yerden yere vurur. diken diken tüyler, şaşkınlık, hayranlık, orgazma yakın bir halde kalmış gibi hissettirebilir parça size... tekrar, tekrar, tekrar dinlemek istersin. dinlersin, dinlersin, dinlersin...
ve sonra dersin ki, "joe satriani sadece gitar tanrısı olabilir".
