artık klasikleşen lavabo tekniğini, son moda çakallıkla harmanlamaktır.
olay şöyledir:
yemekler yenmiş, tatlılar bitirilmiştir ama kalan içki ile birlikte hoş muhabbet devam ediyordur. muhabbetin en tatlı yerinde karşı taraf lavaboya gideceğini söyler. sizde altında bir artniyet aramazsınız. gelsede en tatlı yerinde kesilen muhabbete devam etsek diye düşünürsünüz. nasılsa iki tarafında bol bol vakti vardır oturmak için. sonra garson hesabı getirir. sessiz sedasız ve bol bahşişle hesabı ödersiniz. sizin içinizde hala bi kötülük yoktur. '' garson hadi kalkın gidin, geç oldu, zaten birşey yiyip içmiyorsunuz.'' demiş o yüzden de hesabı getirmiş sanıyorsunuzdur.
arkadaşınız gelir ve '' garson hesabı getirdi mi? ben istemiştim.'' dediğinde ''ha evet getirdi ve ben hallettim.'' dersiniz. teşekkür bile etmeyen arkadaşa yalancı bir gülümseme çakar, mekandan çıkarsınız.
hayır içime oturan son ana kadar durumu anlayamamam. ne tatlı dilliymiş meğer. ve evet hala görüşmüyorum o üçkağitçıyla.
edit: bazı arkadaşlar hemen ( bknz: tüm zamanların en başarısız hesap ödetme taktiği.) diye entry girecek. ilk ben gördüm o başlığı hatta bu yazıyıda o başlığa yazmıştım ama evet çok safım ki o başarısızı da başarılı okumuşum. yazdığım boşa gitmesin diye de bu başlığı açtım bilginize. saygılar.
