Hayat bizi, hikâyenin başlangıç cümlesinde buluşturdu Ahmet.
Beşiktaş!
Kimi zaman deplasman otobüsünün en arka koltuğunda uyuyakaldık, çoğu zaman ve ne hikmetse her zaman misafire koltuklarımızı verirken birbirimizle yarıştık. Kaç defa - Abi sen otur ben arkadaşla illegal koltuk değişim yaparım- dedin.
Bu filmi sansüre uğratmayacağız Ahmet
Bu filmin devamında gene sen, gene ben, gene biz olacağız…
Siyah formanın Beyaz çubuklarında, bilet kuyruklarında, bir tas çorba sıcaklığında, bir bardak çayı ciğerine sokar gibi avuçladığında ve mabette gene senle olacağız Ahmet!
Ve bu defa senin için kaldırıyoruz otobüsü…
Deplasmana Otobüs kaldırıyoruz!
Türkiye’nin her yerinden, kalbimizin tam orta yerinden kaldırıyoruz otobüsleri…
Otobüs ücreti 30, 20’de bilet 50 kâğıt kendimizden sana menkul.
Durumu olamayan kardeşlerimizi idare cihetine gideceğiz hatta alayına gideceğiz haberin olsun… Onlarda ne verebilirlerse 5-10 toplar damar oluruz ha ne dersin!
Kaç otobüs geliriz orası Allah kerim…
Hayali deplasmanımıza gelecek bütün Karakartallarımız… Bizi deplasmanda yalnız bırakmayın! Bu dirençli illete karşı omuz omuza
var mısınız? Kartalımızın kanatlarına rüzgâr olmaya var mısınız?
