Dünyanın en popüler ve en çok kullanıcıya sahip online oyunudur. (bkz: Cataclysm)
Bir zamanlar Knight Online oynuyordum, oyunun yaş ortalaması ve iq'su beni çileden çıkarmaya başlamıştı. Oyundaki koxpçuların artışından dolayı kasacak slot bulamıyordum neredeyse, oyundaki ticaret sisteminin cılkı çıkmış, millet trade hack ve düpe ile zamanında 500 gold bar miktarında bir serveti depolamış internet kafelerde satıyor, oyunu premiumsuz oynamak imkansız hale gelmişti. Ama yine de 78 seviye karakterimle 80 olmaya uğraşıyordum. En sonunda baktım ki bu işin sonu yaş oyun tamamiyle bok çukurunda boğazına kadar boka batmış, tam oyunu açtım oynayacaktım ki kuzenimden bir telefon geldi "gel haydi wow'a başlayalım." Ben de kararsız kaldım 2 yıldır oynadığım online oyun'u bırakıp * yeni bir online oyuna başlayacaktım. artık şöyle bir kenarda dursun da knight hesabımız başlayalım bakalım dedim.
Oyunu yüklemesi tam bir ızdıraptı, başladığım sıralar wrath of the lich king patch'i vardı ve ben bütün oyunu internetten indirmeye kalkıştım. ilkinde indi gibi oldu hata verdi, ikincisinde yine hata verdi, yurt internetinden indirmeye kalkışmak da tam bir mallıktı, o yüzden evdeki internete kavuşma umuduyla gün sayıyordum. Fakat şansım yaver gitti ve yurt arkadaşlarımın birinde halbuki world of warcraft'ın son sürüm versiyonunu buldum ctrl+cctrl+v yaptım. Oyunu açtım fakat kuzenimin bahsettiği gibi oyunun yükseltmeleriyle birlikte oynama süresi için para istiyordu, madem bu kadar heves etmişim al anasını satayım diyip parayı verdim, hem kuzenim en başta para veriyorsun ondan sonra bir daha sadece aylık oyun süresi parası vereceksin demişti. Hele bir yeni aldığım 30 gün geçsin diyordum zaten gerisini düşünmek istememiştim.
Oyunu bir açtım aman tanrım oyun knight online'dan çok farklıydı, ilk dikkatimi çeken ve çevremden duyduğum şey oyunda hile olmamasıydı, bu nasıl bir lütuftu yani oyunda isterse hackerın allahı olsun hepimiz eşit koşullarda oynayacaktık. Bunu sevmiştim, ikinci dikkatimi çeken şey oyun kesinlikle yabancı kullanıcı ağırlığındaydı, türkler azınlıktaydı ve bunun iyi olduğunu düşünüyordum. * Çünkü türkün girdiği bütün online oyunlarda hile ve hurda vardı, dümenler dönüyordu, hesaplar çalınıyordu her gün hem de yüzlerce hesap. Adam internet kafesindeki bütün bilgisaylara deep freeze ile birlikte aynı zamanda keylogger yüklüyordu, ve o bilgisayarlardan kullanıcı adı şifresini yazan bütün oyuncuların şifreleri anında mail adresine düşüyordu. Metin 2 ve Knight Online oyunlarından, girdiğim forumlardan, oyunda duyduğum söylentilerden bunları biliyordum.
Oyunda eziklik diye bir kavram yoktu başta, karakterin her seviyesi kendisinin hakkını veriyordu, dungeonlardan item çıkarmak çok zevkliydi, oyunun görüntüleri harikaydı, pek fazla bug yoktu, oyundaki görevleri yapmak çok zevkliydi ve Knight online'dan bir önemli farkı da amele gibi deneyim puanı kasmak için yaratık kesmiyordun, görev yapa yapa seviye atlıyordun oyunda ve bu oyunu çok zevkli bir hale getiriyordu. Eskisi kadar sıkılmadığımı farketmiştim o an. World of Warcraft'ın müzikleri beni kendimden geçirmişti, hemen şarkılarını internetten bulup indirmiştim. Önce bir 85 seviye Death Knight kastım, ondan sonra paladin açtım ve 78. seviyede bıraktım onu.
Ve bırakmamın sebebine gelince, tamam oyun muhteşemdi, yaşattığı görsel zevk, kolay kolay sıkmaması, oyundaki kullanıcıların iyi niyetli ve sevecen olması oyunu bırakmama için 4 sebepti. Fakat oyunda türk yoktu ve her halükarda yanlız kalıyordun. O yüzden sanki boşa oynuyormuş gibi hissettim. Yani bir kaç arkadaşım olmayacaksa oyunda, onlarla birlikte iyi vakit geçiremeyeceksem oynamanın ne anlamı vardı, sadece altında ezildiğim can sıkıntısını bastırıyormuş gibi hissettim o an. Ve asıl gerçeği o an anlamıştım. Bu oynadığım online oyunların, uğruna zamanımı ve paramı harcadığım oyunlar aslında tamamen sanaldı. Yani ertesi gün internet çökse, elektrikler kesilse ortada hiçbir şey kalmayacaktı. Gerçek gibi görünen o oyunlar, karakterler aslında bilgisayar ekranının içinde sıkışmıştı, gerçek hayata hiçbir getirisi yoktu, arkadaş ortamına girdiğin zaman oyunlar hakkında konuşamazdın, bununla övünemezdin, çünkü zaten övünülecek hiçbir özelliği yoktu ki. Kimsenin anlamadığı bir dilden saatlerce konuşmanın çevremdeki insanlara ne gibi bir getirisi olacaktı, sadece canlarını sıkacaktım. Böyle düşünmeye başladıktan yaklaşık bir hafta sonra oyunu bıraktım ve hayatımda kendime yeni bir sayfa açmaya karar verdim, harcadığım zamana ve emeğe üzüldüm, çünkü World of warcraft'la ilgilendiğim zamanı gidip de bir kız arkadaşımla sinemaya gidebilir, küçük çaplı bir tatile çıkabilir, kitap okuyabilir veya arkadaşlarımla iyi vakit geçirmeye harcayabilirdim. Bunu neden yapmamıştım?
Açıkçası sorunun cevabını ben de bilmiyorum. Sanırım küçükken bilgisayar oyunlarına olan hasretim sebebiyle bu duruma düşmüştüm, bana küçük yaşta bilgisayar alınmıştı ve ailem bana bilgisayarı yasaklayacağına buna karışmamaya karar vermişti, arada bir "kalk başından", "kör oldun kör", "yeter artık ne zaman sıkılacaksın şu illetten" gibi serzenişlerde bulunuyorlardı. Fakat en sonunda bırakmıştım işte, yetti bu kadar demiştim kendime.
Ardındaki zaman sürecinde sosyal yaşantıma daha fazla zaman ayırdım, kişisel gelişimime daha çok önem verdim, karşılaştığım, tanıştığım ve değer verdiğim insanlara gülücükler dağıttım. Çünkü bunların hepsi gerçekti, ben gerçektim en başta. insanlardan genel kültür ve bilgi birikimi bakımından geride olduğumu farkettiğimde yaşım 17'ydi. Hiç başlamamış olmayı yeğlerdim ama zamanı tersine çeviremiyordum. En azından bari o andan sonra kendi ulaşmak istediğim entellektüel seviyeye ve muhasır çizgiye ulaşmak için çabaladım. Zararın neresinden dönülürse kardır dedim ve geriye hiç bakmadan daha çok ileriye dönük planlar, hayaller kurmuştum.
Elbette online bir oyundan kurtulmak kolay değildi, hastalık derecesinde oynadığım ve oyunun bağımlılık yapan bir alışkanlık olduğunu henüz farketmeden önce başlamıştım ve kazana düştüğümde artık çok geçti, iyileşme sürecim ve artık oyunu oynamak istemeyişim yaklaşık 6 ayımı aldı. Kurtulmak kolay olmadı tabi bir anda bırakamıyor insan ama azalta azalta bu işi hallettim. Kardeşim de aynı oyunlara musallat olmuştu fakat onu kolay kolay bu işin içinden sıyıramadım, her seferinde aldığım tepkiden ötürü artık oluruna bıraktım, fakat ben oyunu bıraktıktan sonra o da bıraktı yani gidişatından memnundum onun da.
Uzun lafın kısası ben bu oyunlara yaklaşık 3 senemi harcadım, karşılığında ne elde ettim. Sadece iki şey elde ettim ve bir tanesinin neredeyse hiç bir önemi yok:
1)oyunlar hakkında bilgilenmek
2)ingilizceyi geliştirmek
Eğer burada hala wow, metin2, knight online, silkroad gibi online oyunları oynayan varsa onlara sesleniyorum:
"Zevkli olduğunu biliyorum, aşırı haz duyduğunu da biliyorum, sanki onsuz yaşayamayacak gibi hissettiğini de. Fakat sana sosyal ve kültür anlamında hiçbir şey katmıyor. Hayatı oyunda tecrübe etmektense, gerçekliğe yakışır bir biçimde hayatın içinde tecrübe etmen çok daha faydalı senin için, zamanın değerli ve bu zamanını kendi çıkarların için kullanmanı tavsiye ediyorum".
