çalışmayıp baba parasıyla geçindiğim dönemlerde beni en mutlu eden yerlerden birisiydi. market arabamı gerekli gereksiz ikea ürünleriyle doldurup, aldığım koltuğun minderi kirlenince yenisini alırdım. yüzümde o "salak" gülümsememle çıkar, eve gelip eşyaların kurulumunu keyifle seyrederdim. bu nedenledir evimdeki eşyaların %90'ı ikea'dan.
ancak şimdi eşek kadar oldum, kendi paramı kazanıyorum. artık ikea'ya gitmek mutsuz ediyor beni, ne salakmışım diyorum sürekli. üzülüyorum babama. kıyabiliyor muyum paramla rengi solan kilimin tersini kullanmak yerine yenisini almaya? asla! troll evlat mıyım? evet öyley(d)im sanırım.
