Öncelikle benim için küfürün iki çeşidi vardır.
Gerçek küfür ve eğlencesine söylenen küfür.
Gerçek olanından nefret ederim. iğrençtir.
Öfkeyle ve kontrolsüzce söylenir. Ne erkeğe, ne de kadına yakışır.
Eğlencelik olanına bayılırım. Sevimlidir.
Yakın arkadaşlar arasında edilir.
Hiç kimse annesinin üzerinde o kişiyi canlandırmaz, düşünmez.
Bunu yapan hastadır.
işte o zaman, gerçekten öyle bir imajı herkesin usunda oluşturur ki...
Bu en çok annesine ayıptır.
Böylece kapağı açık ayranı çalkalarken üzerime boşaltan arkadaşıma
'ananı sikiiim' dediğimde sadece gülecek ve peçeteyi ayranı silmek için arayacaktır.
