almanların, demografik yapılarının reformu olarak kabul ettiği ve kendi ülkesinde yaşayan türklere güttüğü politikadır.
çünküdür ki bu şekilde almanlar türkçe dersi yerine din dersi koymuşlardır ve kimse bundan rahatsız olmamıştır, bunun diğer bir aşaması olarak da 3. ve 4. nesile* yabancı dilde ibadet denilerek onları tam olarak almanca'ya geçirerek otto schily'nin meydanlarda bağıra nağıra "ben iki dilli almanya istemiyorum" politikasının gereği olarak gösterilip ülke içinde müslüman alman kesim yaratılmaya çalışılmıştır.
bizimkiler de bunu hava da yemişlerdir.
sonra neymiş efendim, yabancı dilde ibadete evet**, ama türkçe ezana hayır. (bkz: çelişkinin böylesi)
