evimde otururken düsünürüm sık sık ilerde ben ne olacagım diye bu bencil düsünce beni suan yalnız olan cocukları tarafından bir köseye atılmıs bayramda bile ziyarete layık görülmeyen yaslılar gelir kimbilir kac insan bir kösede sevdiklerinin ismini vefasızlıklarına ragmen sayıklayarak öldüler hayat acımasız soguk ve zalim... *
