Zamanına göre gayet başarılı güzel bir Werner Herzog filmi. Kendini izletiyor, Klaus Kinski de kendini izletmesini biliyor. Genel olarak çekimleri falan zamanının üstündedir, açılış sahnesi olsun, kapanış sahnesi olsun harikadır. Ayrıca filmdeki sözler de gayet etkileyicidir. Özellikle sonunda felsefeye kaçan, sorgulayan etkileyici sözler geçmektedir.
Aguirre karakterini canlandıran Klaus Kinski'nin etkileyici sözlerinden bir kısmını vermesek ayıp olur:
