evet geldiğimiz nokta bu. peki kim haklı kim haksız? ölen şehitlerimiz mi sadece:
-evine giden gencecik kızın, molotof atılan otobüste diri diri yanması. peki onun ailesini düşündük mü, ya da o kızın hayallerini, geleceğini. gencecik kızdı be olum o, belki kürt nedir onu bile bilmiyordu. sadece bu ülkede can güvenliği olmayan, senin benim gibi bir insandı o.
-bingöl'de patlayan bombada oğluna kendini siper eden anne. oğluna güzel bir gelecek düşünen evladı için yaşayan anne, kendisini ona feda eden anne. peki ya o evlat.
-güngören'de bomba patlatıp masum insanları öldüren, kimisini sakat bırakan.
-annesinin karnındaki bebeğe bile kıyabildiler.
-33 askeri yolda haince öldürebildiler.
-sınırda haince saldırı sonucu öldürebildiler insanlarımızı...
onlar bu insanlara üzüldüler mi. artık yeter bizim üzülmemiz anlamıyorlar her seferinde daha fazla acıtıyorlar içimizi. peki bu acıyı yaşayan insanların siz hiç kürtler ölsün diyenini duydunuz mu, peki ya herhangi birinin kalkıp bu vatandaşlarımıza laf ettiğini. türk bayraklarıyla defnettik onları, türk kürt kardeş pkk kalleş diye. peki ya onlar ne yaptı biji apo diye anırarak, kaymakama saldırarak bu ülkeyi, bizleri aşağılayarak, savaş naraları atarak, bölüneceğiz biz diye kişneyerek üzerlerine paçavra bir bez parçası koyarak gömdüler onlar. yanlış anlamayın da ne oldukları zaten belliymiş, eğer öyle olmasalardı inanın ki bdp'den onlardan çok belki biz üzülürdük. teröristlerin bile yasını tuttu bu oruspu çocukları. peki ya bizim şehitlerimiz, sivillerimizi, analarımız. biz kucak açmadık mı bunlara depremde kardeşimiz diye. işte kardeşlik anlayışları buymuş. üzülmemiz gerekiyordu belki, ama artık devlet büyüklerimizin de bir lafı var ya bıçak kemiğe dayandı diye aynen öyle artık üzülmüyorum. belki hümanist değilim belki de duyarsızlaştık artık bir oradan bir buradan insan kaybetmeye ne derseniz deyin.
edit: başlarda üzülmüştüm evet ama o cenazeden sonra gördüm ki farkları yokmuş.
edit: artık açılıma bir laf söylemenin zamanı geldi bu ülke o kadar şehit verdi ama hiç bir zaman bu kadar şerefsiz çıkıp da biz ayrılmak istiyoruz diyemezlerdi bu kadar rahat. açılımla amacınıza ulaştınız daha da açıldık birbirimizden. tavizler tavizleri doğurur, klişe ama öyleymiş işte.
edit: lafım meclisten dışarı tüm kürtlere de değil hani ama bir çoğuna artık çok ayrılmak istiyorsanız siktirin gidin artık nerede ne kuruyorsanız (bu ülke dışında tabi ki) bu ülke artık size bakıcılık yapmayacak, artık daha fazla üzülmeyecek sizlere...
son lafım: biz gerçekten üzülmüştük her zaman kardeşimiz demiştik ama onlar bizim her şehidimiz sonrası kına yaktılar. artık bizde kına yakalım bir zahmet.
