2009'da üniersiteden mezun olmuşsundur ama "yetmedi bir sene de formasyon alacaksın" diyip 2010 yılını da da tekrar öğrenci olarak geçirmemle birlikte öğrencilik hayatı biter. her şeyin toz pembe gideceğini sanan ben 2010 kpss faciasıyla cevabımı almışımdır. şimdi 6-7 aylık süren avarelik dönemim başlar. para yok, umut yok, eski arkadaşlıklar yok, hayattan beklenti yok. bir de bunlar yetmezmiş gibi en başta baba olmak üzere çevreden gelen "okudu ama bir bok olamadı" gibi iğneleyeci sözler işin tuzu biberi olmuştur. işte bu şekilde bıkkın, ümitsiz 2011 yılına girersin. hiçbir beklentin yoktur.
ne olursa olur 2011'in ocak ayında özel sektörde iş bulursun. sömürünün tavan yaptığı bu yerde ilk paranı kazanırsın. ama 2 ayda bıktırırlar seni. şubat ayında çok uzun bir aradan sonra kız arkadaşın olur. aynı zamanda fikri hayatımda şekillemelerin iyice belirlendiği yıldır. uzun zamandır görüşmediğim annemle tekrar görüşmeye başlarsın. çocukluğumda alamadığım anne tadını eşşek kadar olmuş bir adamken tatmaya çalışırsın. sonra ne olursa olur doğu'ya atanırsın ve hayatının en rahat yazını geçirirsin. kafan rahattır az da olsa mutlusundur.
eylül ayıyla birlikte yurdun en doğusunda göreve başlarsın. memleketle arana 1500km mesafeye koyan yerde kendine yeni bir hayat kurarsın. ve 2011'in bu son günlerinde anlarsın ki her insanın dönüm noktası olan tarihler vardır. benimki de şüphesiz 2011 idi. sana güle güle derken, en güzel hatırlayacağım yıllardan biri olarak seni beynime kazıyorum.
