daha üçüncü sınıfta kafaya koymuştum.hatta açıp hangi dersleri alacağımı bile seçtim. o denli hevesliydim yüksek lisansa. aradönemde mezun olup başvuru için ağustosu beklerken zaten mastera başliicam diye iş bile aramadım.hatta iş ayağıma gelse reddederdim heralde.cahillik işte... yüksek lisansa başladıktan bir dönem sonra sorgulamaya başladım.sahi neden yapıyordum ki? ikinci dönem bu fikir iyice beynimi kemirdi.zamanla daha iyi anlıyordum. yüksek sadece zaman kaybıydı! çok şükür bunu kendime itiraf edebildim sonunda. oysa o zamanalar niye master yapıyorsun iş bulsana diyen bir lise mezunu yakınımı hiç hesaba bile almıyordum. meğer adamcağız vizyon olarak benden bir ışık yılı ilerideymiş. şimdi kendime kızıp duruyorum neden iki senemi çöpe attım diye.sanki türkiye piyasası masterlı eleman diye ölüyordu. aynı maaşı alıyorsun zaten, kimse masterın var diye al bu milyarda benden demiyor ki. onu da geç işveren için iş tecrübesi yüksek lisanstan daha önemli. hayatta kullanmayacağım, mala davara bir faydası olmayan, ziyadesiyle akademik dersleri aldım da başım göğe mi erdi sanki? ikinci büyük hatayı imperial college da doktorasını yapmasına kandığım danışman hoca seçimimde yaptım. bir bokuma yaramaz herif! pırıl pırıl dimağları körelttin! ne ilgilendin ne bişey yaptın! (yazının burasında bardağı fırlatıyorum). neyse tezi daha vermediğim için fazlaca ileri gitmeyeyim.
Birde siz iki yılınızı masterda kaybederken arkadaşlarınız girdikleri yerlerde kök salıp maaşlarını arttırıyorlar. kısacası master yapmakla hata ettim arkadaş.gel sen kendini ateşe atma. ama bu kadar lafın üstüne atarsan da at.çok da derdimdi.mala bak... (akademik düşünenleri tenzih ederim hayırlı 33/a kadroları dilerim).
