bu aralar hiç aklımdan çıkmayan düşünceleri başıma dert ettiren müsibet.sosyal çevreyi bozar, mutluluk zaten olmaz düşünürsün böyle, ne kadar saçma bu diye ama olmaz kurtulamazsın, acaba doktora mı gitsem dersin ama paran yoktur.ssk'daki doktorların ne kadar ilgilendiğini ne yaptığını bilmezsin, eve sağ salim, kimseye bulaşmadan, takıntı yapmadan, kafaya birşeyi takmadan geliyim dersin yok olmaz.illa birşeyler takılır kafana.bu aralar da kafama acaba bana küfür mü etti takıntısı sardı.ulan en yakın arkadaşlarım birşey diyorlar bana küfür mü ettin ya da birşey söylüyor sana ama duymuyorsun, anlayamıyorsun ama sana sanki küfür etmiş gibi geliyor, ulan saçmalama bana küfür niye etsin diyorsun, kafanda o kadar senaryolar uyduruyosun ki artık sana küfür ettiğine inanıyorsun işte bu durumu şu an yaşıyorum o kadar bedbahtım ki şuan tahmin edilemez.işte böyle filmlere konu olunası, saçma sapan, seretonin salgılanmaması şeysi.
