Markette sepeti doldurmuş bir şekilde sıraya girdim arkamda hoşlandığım zat-ı muhterem neyse efenim herşey güzel derken sıra bana gelir ve cüzdanı evde unttuğumu farkederim tepeme baktığımda kaynar suları dökülürken görürüm ve durumu kurtarmak o anda zordur. Hay allah hehe görüyomusunuz unutmuşum ev de yakın gerçi gibi ve benzeri cümlelerle saçmaladım o zat-ı muhterem hala bana bakmakta ki gözgöze gelmemeye çalışmaktayım o değil tüm sıradakiler bakıyor kimi acıyarak kimi dalga geçerek derken herşeyi orda koyverdim cüzdanı almak üzere evin yolunu tuttum. Eve nasıl geldim bilmiyorum. Basit gibi görünse de oldukça utanç vericiydi.
Not: hoşlanılan kişi o an itibariyle kaçılan kişi olarak sıfat değiştirdi.
