daha cümle kurmayı beceremeyen yazarın, işsizlere olan yakarışıdır.
muhtemelen kendisi de işsiz olduğu için kendisine kulp bulmaya çalışmakta, olaya trajikomik taraftan bakmaktadır.
o genç arkadaş çalışmaz.
o genç arkadaş 4 yıllık emeğinin karşılığında; teklif edilen 630 liralık maaşa, bilmem ne danışmanlığı adı altında tuvalet temizlemeye, etraf düzenlemeye, dosya arşivlemeye karşı koyar.
o genç arkadaş lise mezunlarıyla aynı statüde çalışmaya, gecesinin gündüzüne karışmasına karşın emeğinin karşılığını alamamasına, telefonun ucundaki yüzlerce angutun kendisini köleymişçesine görüp hayvan gibi bağırmasına/küfür etmesine, iş görüşmesinde karşısında ik müdürü etiketli çoğu bakımlı 30 yaş civarındaki kadınların dalga unsuru olmasına karşı koyar, isyan eder.
o genç arkadaş işsizdir. babasından para istemeye utanır. yeri geldiğinde 1 ay dışarı çıkmaz. babası da kendisine harçlık vermeye utandığı için anneyi araya koyar.
o genç arkadaş, arkadaşlarıyla görüşemez.
o genç arkadaş, artık asosyal olmuştur.
evet, şimdi soruyorum; o genç arkadaş senden ne kadar pişkin?
